Dlaczego „tylko do owiec Izraela”?
Jak rozumieć słowa Pana Jezusa(Mt 15,21-28) "Przecież zostałem posłany tylko do owiec, które zginęły z domu Izraela" . Zdanie to w sposób jednoznaczny("tylko") określa misję Jezusa, która ogranicza się do narodu wybranego. Wymowa tego zdania jest tym mocniejsza, że wypowiedział je sam Jezus.
Choć przytoczone powyżej słowa Jezusa nie należą do najłatwiejszych, uczeni próbują je rozumieć wskazując na kilka elementów. Pierwszym z nich jest semicki koloryt wypowiedzi; rozmowa Jezusa z kobietą kananejską stanowiłaby pewnego rodzaju targowanie się, jakie charakterystyczne jest dla ludzi żyjących na Bliskim Wschodzie. Odmówienie zatem jakiejkolwiek pomocy byłoby zatem raczej podążaniem za konwenansem, przy pomocy którego sprawdza się stopień determinacji rozmówcy.
Po drugie, na rozumienie słów Jezusa rzutuje rozumienie znaczenia, jakie kryje się za słowami uczniów w Mt 15,23. Najczęściej rozumie się je jako naleganie ku zignorowaniu jej prośby. Użyty tutaj czasownik apolyo może oznaczać „odesłanie z kwitkiem”, ale w innych miejscach Nowego Testamentu (np. Łk 2,29) oznacza odesłanie osoby po spełnieniu tego, o co prosiła. A zatem istnieją przesłanki świadczące, że uczniowie mogli zachęcać Jezusa do wypełnienia prośby kobiety.
Pierwotne milczenie Jezusa oraz słowa dotyczące adresatów Jego misji poprowadziły uczonych do przekonania, że deklaracja o posłaniu tylko do „zagubionych owiec z domu Izraela” wiąże się z pragnieniem Jezusa, by pierwszymi odbiorcami Dobrej Nowiny byli Żydzi. Dopiero po ogłoszeniu Ewangelii współziomkom Jezus miałby skierować się do pogan. Takie założenie znajdowałoby swoje przełożenie na praktykę ewangelizacyjną wczesnego Kościoła. Pierwsi głosiciele Dobrej Nowiny, jak opisują to wielokrotnie Dzieje Apostolskie, kierowali swoje najpierw do synagogi, by dopiero później wyjść ku poganom.
Nie ulega jednak wątpliwości, że milczenie oraz ostre słowa Jezusa są sprawdzianem wiary. O ile cuda obserwowane przez Żydów mogły być rozumiane jako działanie Boga, o tyle pogańscy świadkowie cudownych działań mogli widzieć w nich wynik magii lub interwencji demonów. Ostatecznie Jezus chwali wiarę kobiety, która pozwala jej dostrzec prawdziwe źródło Jego uzdrawiającej mocy, więc dialog ma służyć odkryciu, w co wierzy kobieta: czy w uzdrowicielską/szarlatańską działalność Jezusa czy w Jego zbawcze posłannictwo.
A 100 pytań temu zastanawialiśmy się:
Jesteś na facebooku? My też! :)
Zapraszamy do dyskusji na temat powyższej odpowiedzi na naszej facebookowej stronie!
"Scriptura crescit cum legente"
"Pismo rośnie wraz z czytającym je" (św. Grzegorz Wielki)
Każdy rozmiłowany w Słowie Bożym napotyka w Biblii fragmenty, które sprawiają mu trudność w interpretacji. Zachęcamy zatem wszystkich odwiedzających stronę Dzieła Biblijnego do zadawania pytań. Na każde pytanie udzielimy odpowiedzi, a następnie będzie ona opublikowana w sekcji "Pytania do Biblii".
Kliknij TUTAJ, żeby przesłać pytanie.