Wielka cisza (11.04.2009)

Wielka Sobota, 11 kwietnia 2009

Wielka cisza

              Trwa Triduum Paschalne ‑ największe święto chrześcijaństwa. Trwa ono nieprzerwanie przez trzy dni i trzy noce. Dzisiaj w kościołach nie sprawuje się Eucharystii, ołtarze pozostają obnażone. Wielka Sobota to dzień ciszy i tęsknoty za Chrystusem. W szczególny sposób Kościół zwraca uwagę na Maryję, która jako jedyna po śmierci Chrystusa przechowała w swoim sercu wiarę Kościoła, kiedy wszyscy uczniowie uciekli. Kościół zachęca do przedłużenia na Wielką Sobotę piątkowego postu paschalnego. Pomaga on trwać w modlitwie i tęsknocie, pomaga skoncentrować się na wielkiej tajemnicy tego dnia, którą w sposób niezrównany oddaje prastara homilia z II wieku:
                 Co się stało? Wielka cisza spowiła ziemię; wielka na niej cisza i pustka. Cisza wielka, bo Król zasnął. Ziemia się przelękła i zamilkła, bo Bóg zasnął w ludzkim ciele, a wzbudził tych, którzy spali od wieków. Bóg umarł w ciele, a poruszył Otchłań. Idzie, aby odnaleźć pierwszego człowieka, jak zgubioną owieczkę. Pragnie nawiedzić tych, którzy siedzą zupełnie pogrążeni w cieniu śmierci; aby wyzwolić z bólów niewolnika Adama, a wraz z nim niewolnicę Ewę (…) Przyszedł do nich Pan, trzymając w ręku zwycięski oręż krzyża (…) Pochwyciwszy Adama za rękę, podniósł go mówiąc: "Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus. Oto Ja, twój Bóg, który dla ciebie stałem się twoim synem. Dla ciebie, człowieka, stałem się jako człowiek bezsilny, lecz wolny pośród umarłych. Oto teraz mówię tobie i wszystkim, którzy będą twoimi synami, i moją władzą rozkazuję wszystkim, którzy są w okowach: Wyjdźcie! A tym, którzy są w ciemnościach, powiadam: Niech zajaśnieje wam światło! Tym zaś, którzy zasnęli, rozkazuję: Powstańcie! 
               To prawda, że Wielka Sobota bywa też dniem ostatnich, gorączkowych porządków i przedświątecznych przygotowań, ważne jest jednak, by dzisiejsza przedpołudniowa wizyta w kościele nie ograniczyła się do pośpiesznej „święconki”, ale była też okazją do adoracji Najświętszego Sakramentu wystawionego w grobie Pańskim. Warto zatrzymać się w milczeniu wobec ogromnej, niewypowiedzianej tajemnicy odkupienia, by odczuć tęsknotę za Chrystusem, który powróci do nas tej nocy w liturgii wigilii paschalnej jako pełen chwały Zwycięzca śmierci, piekła i szatana. Dobrej Paschy! 

Ks. Józef Maciąg, Lublin