Ewangelia na wtorek, 6 stycznia 2009

Uroczystość Objawienia Pańskiego

 Trzech Mędrców Kacpra, Melchiora, Baltazara

Iz 60, 1-6; Ps 72; Ef 3, 2-3a.5-6; Mt 2, 1-12

...Oni wysłuchali króla i wyruszyli w drogę. A gwiazda, którą widzieli, gdy wschodziła, prowadziła ich aż do miejsca, gdzie znajdowało się Dziecko. Tam się zatrzymała. Ogromnie się ucieszyli na jej widok. Gdy weszli do domu, zobaczyli Dziecko z Jego Matką, Maryją. Upadli na kolana i oddali Mu hołd. Otworzyli swe szkatuły i ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. A ponieważ otrzymali we śnie polecenie, żeby nie wstępowali do Heroda, inną drogą wrócili do swojej ojczyzny. 

Hołd Mędrców:            (Mt 2, 9-12)


Chrystus Zbawieniem pogan

Ewangelista opisuje reakcje różnych ludzi na wiadomość o narodzeniu Jezusa Chrystusa. Król Herod poczuł się zagrożony pojawieniem się nowego władcy, dlatego kazał zabić betlejemskie dzieci. Mędrcy z Mezopotamii natomiast zdecydowali się na długą i niepewną podróż. Ofiarowane przez nich dary – bogactwa Wschodu – ojcowie Kościoła zinterpretowali jako symbole królewskiej godności (złoto) i boskości Jezusa (kadzidło) oraz zapowiedź Jego Męki (mirra). Historyczny fakt narodzenia Jezusa i wszystkie towarzyszące mu wydarzenia Mateusz połączył z doświadczeniem, jakie posiadała wspólnota Kościoła w czasie, gdy spisywał Ewangelię. W sprzeciwie Żydów i przychylnym przyjęciu Jezusa przez pogan widzi zapowiedź Bożego planu zbawienia, który obejmuje wszystkich ludzi, a więc także pogan (Mt 28, 19+). Naród wybrany natomiast odrzuci Jezusa jako Zbawiciela. W obchodzonej 6 stycznia Uroczystości Objawienia Pańskiego (zwanej Uroczystością Trzech Króli) wyrażamy Bogu wdzięczność za powszechność zbawienia, którego zwiastunem był hołd pogańskich mędrców.

Mędrcy: gr. Magoi oznacza powszechnie szanowanych kapłanów perskich oraz astrologów w Mezopotamii.

Mirrę: wonna żywica o gorzkim smaku, ale miłym zapachu. Używano jaj przy produkcji kadzidła, jako wonności do skrapiania ubrań (Ps 45, 9) i pościeli (Prz 7, 17) czy kosmetyku; była niezbędna przy balsamowaniu zwłok (J 19, 39 n). Zmieszana z oliwą służyła do świętych namaszczeń (Wj 30, 23n). W połączeniu z winem tworzyła silnie oszałamiający napój, który podawano skazańcom, aby ulżyć ich cierpieniom (Mk 15, 23).